05/08/2014: In de banden achter de boot, een avondje Pula, een mooie zonsopgang, parasailen en paintball

Hallo iedereen in België!

We komen stilaan aan het einde van ons buitenlands kamp. Toch hebben we nog een paar leuke verhalen klaar voor jullie.

De dag na onze tweedaagse stonden de banden die achter een boot hangen en Pula by night op het programma.

De Knims en de Sjo’s vertrokken rond 10u richting het strand van Medulin om daar de activiteit van de banden te doen. Er waren twee mogelijkheden. De eerste was met 4 banden achter een boot hangen en daarbij zit telkens een persoon in een band. De andere mogelijkheid was dat je met een groepje van 5 op, wat ze noemen, een ufo te zitten (ook achter een boot. De groepen waren mooi in twee gesplitst. De jongens gingen allemaal de enkele banden doen en de meisjes gingen richting de ufo.

Bij elk groepje van vier, bij de jongens, is er telkens minstens een iemand uit de banden gevlogen. De foto’s spreken natuurlijk voor zich. Het gevoel van aan 70km/u over het water te glijden en in bochten te gaan maakte dit een van de leukste activiteiten. Veel water kwam in het gezicht en de golven van de boot zorgde voor dat tikkeltje extra. De bestuurder van de boot maakte er een spel van om iedereen wel eens uit de band te laten vallen. Bij een van de groepen vroeg iemand aan Stef, die bij de man in de boot zat, of het eventueel nog sneller zou kunnen. Na de vraag: Is it possible to go faster? Lachte de man eens en zei no problem en weg waren we weer. Het duurde niet lang of de eerste mannen vlogen de zee opnieuw in.

Bij de ufo had je eerst het gevoel dat dit veel veiliger was. Een groot, rond, opblaasbaar platform… Dit zou wel eens veel kalmer kunnen zijn dan de banden. Niets is minder waar.. Op sommige momenten hadden de meisjes het gevoel dat de band zou omkantelen, ook hier waren de schokken heel groot en kwam je met je poep al eens van het platform. Wanneer dit gebeurde kreeg je een soort van wipplankeffect waarbij de ene kant de andere lanceerde. Een groep van meisjes heeft dit zelfs nog eens opnieuw gedaan omdat het zo leuk was.

Na deze activiteit ging iedereen terug naar het huisje om daar rijst met kip en groenten te eten. In de namiddag ging iedereen terug naar de zee om een beetje te ontspannen.

Rond 17u vertrok iedereen richting Pula om Pula by night te doen. Zoals de naam het zegt, was het een bezoek aan Pula in de donker. Daar hebben de Sjo’s een stadsspel gespeeld. Ze werden in groepen van 4 opgedeeld waarbij ze opdrachten moesten vervullen om punten te verdienen. Een aantal van die opdrachten waren doormiddel van een actje geld in te zamelen. Een groep is er zelfs in geslaagd om 100 kuna te verdienen door te zingen.

De knim’s hebben wat geshopt en souveniers gekocht. Op het einde hebben ze nog even meegespeeld bij de Sjo’s. Rond 23u was iedereen terug en kregen ze nog een stuk meloen als avondsnack.

De volgende ochtend stond er voor de Sjo’s iets leuk maar vermoeiend op het programma. Om 4u in de ochtend stonden ze op om naar een van de stranden in de buurt te gaan. Na een wandeling van 3km konden ze beginnen wachten tot de zon opkwam. Deze prachtige foto geeft jullie een klein beeld van wat zij hebben gezien. Eerst waren er een beetje wolken waardoor de kans er was dat ze niets zouden zien maar uiteindelijk is het allemaal nog mooi in orde gekomen. Tijdens de zonsopgang konden ze ook genieten van een ontbijt dat ze meegenomen hadden. De reactie van de leden was dat ze heel moe waren maar dat het wel heel mooi was.

Eenmaal terug gekomen, (rond het ontbijt van de Knim’s), kropen ze nog voor een paar uurtjes in hun bed want in de namiddag stond er parasailen en paintball op het programma.

In de middag aten we hamburgers met paprika, komkommer, aardappelen, tomaten en stukjes ananas. Vrij snel na het eten moesten we vertrekken om richting de bus te gaan. Die bracht ons naar de plek waar de Knims zouden parasailen. Het was een stuk zee waar we nog niet geweest waren. De zee was er veel helderder dan in Medulin waardoor je veel meer vissen kon zien wanneer je snorkelde. We moesten daar tot 16:30u wachten voordat de eerste negen met de boot konden gaan parasailen. Je werd per 3 aan de parachutte gehangen. Deze hing vast aan een koord van 200 m. Eerst moest je zitten op de boot en vanaf dan steeg je langzaam 200m in de lucht. De eerste indrukken op die hoogte waren dat het wel eng was maar na enkele minuten in de lucht begon je echt te genieten van het uitzicht dat je had. Het colloseum van Pula, Medulin, de uitgestrekte zee met schiereilanden. Alles kon je zien wat het adembenemend maakte. Na een tiental minuten in de lucht werd je terug langzaam naar beneden gehaald en was het aan de volgende groep van 3. Beneden in de boot was het ook plezant. De boot had een vrij stevige snelheid wat er voor zorgde dat je hard op en neer ging over de golven.

Na het parasailen aten we snel wat brood met knackworstjes of met confituur of choco. Kort daarna vertrokken we richting de paintball. Iedereen was heel enthousiast want velen hadden dit nog nooit gedaan. Tijdens het paintballen werd je opgedeeld in 2 teams van telkens 5 mensen. Je kreeg een geweer met 100 verfballetjes in, een overal, borstharnas, handschoenen en een gezichtsmasker. Ondanks de goede bescherming kwamen de balletjes soms toch hard aan. De blauwe plekken, wanneer we thuis zijn zullen het wel duidelijk maken. Toch vond iedereen het een superleuke activiteit. Sommigen zijn nog eens geweest. Ook was het vrij vermoeiend. Je zit in een warm pak en tijdens het schieten moet je ook nog lopen, bukken, schieten,… . Telkens een groep van het veld kwam was iedereen goed bezweet.

Rond 22u hadden we allemaal gedaan met paintballen en wandelden we terug naar de plek waar de bus ons zou ophalen. Iedereen was vrij moe en de busrit terug naar Medulin was vrij rustig.

Na deze leuke maar vermoeiende dag zijn we allemaal ons bedje ingekropen om de volgende (laatste) dag het er nog eens goed van te nemen.

Vele groetjes en tot snel!

03/08/2014: Dagje ontspannen aan de zee, tweedaagse met een kajak en een bezoek aan Pula:

Dag allemaal!

Na ons discobootavontuur had iedereen nood aan een dagje relaxen. Het was de vorige avond vrij laat geworden en dus konden we een beetje uitrusten. Natuurlijk werden er ook een aantal spelletjes gespeeld en konden de leden nog eens genieten van een ijsje of een frisse cola. Op de menu vandaag stond cordon bleu met gekookte aardappelen, sla, tomaat en ketchup of mayonaise. Als avondeten waren er boterhammen met beleg en vers fruit zoals peren en bananen.

De Knims hebben in de voormiddag een paar opdrachtspelletjes gespeeld. Bij hartenheer werd er eerst een opdracht gekozen met de hele groep die de persoon, die hartenheer uit een pak kaarten trekt, moest uitvoeren. Daarna het oude spelletje doen, durven of de waarheid. Ook hebben ze nog een gezelschapsspel gespeeld tot het eten klaar was.

Na het middageten was er even platte rust om het eten te laten zakken en om nog een beetje bij te slapen van de vorige late avond. Daarna vertrokken ze naar de zee om er wat te zwemmen, te zonnen en te ontspannen want vakantie kan zo vermoeiend zijn;-). Een uurtje voor het avondeten hebben ze nog even de tijd genomen om de winkeltjes aan de zee te bezoeken en eventueel een souveniertje te kopen.

De avond was gevuld met een groot spel samen met de Sjo’s gebaseerd op het tv-programma “Mijn man kan dat”. Daar waren de leden verdeeld in duo’s. Telkens werd er een opdracht gezegd waarbij de duo’s moesten inschatten hoe goed hun partner het zou doen. Degene die denkt dat ze de opdracht het best kunnen uitvoeren en het meest bieden moeten de opdracht vervullen. Als ze haalden wat ze gezegd hadden kregen ze een punt, zo niet, kregen alle andere groepen een punt. Een aantal van de opdrachten waren: Een rauwe ajuin eten, zout water drinken, tegen de muur zitten, lepel mayonaise eten, een ballon kapot blazen,… . Een plezante avond.

De Sjo’s begonnen hun dag met een stevig ontbijt. De voormiddag bestond uit een serieuze strijd die de titel: “Battle of the sexes” had. De vrouwen moesten bewijzen dat ze ook goed waren in zaken waar mannen normaal goed in zijn. De typische stereotypen zoals kaart lezen, sterk zijn, dassen knopen en water ad fundum drinken waren de opdrachten die de vrouwen moesten tonen dat ze die onder de knie hadden. De mannen op hun beurt moesten zich schminken, benen laten waxen en haar vlechten om te bewijzen dat ze even sterk als de vrouwen waren.

In de namiddag waren het spelletjes waarin de mannen van de Sjo’s het moesten opnemen tegen de vrouwen van de Sjo’s. Sabotage, 1,2,3 kijk toch zo ni, zonnecrème werpen en meer van dat. Tegen de avond zijn ze Medulin in getrokken om iets te gaan drinken en om de dag met een positieve noot af te sluiten.

Tweedaagse met de kajak:

Vandaag stond onze tweedaagse gepland. Om 13u zouden we opgehaald worden om met de bus richting Premantura te rijden. Daar zouden we om 16u aan onze tweedaagse beginnen. We waren daar aangekomen rond 13u45 en hadden dus nog een beetje tijd om in de zee te zwemmen en een extra bruin kleurtje te krijgen. Het was vandaag een warme dag dus iedereen moest ook goed ingesmeerd worden. Tot nu toe hebben we nog niemand die zo rood als een kreeft is dus dit doen alle leden heel goed. Het plan met de kajaks was dat we in groepjes van twee in een kajak zouden zitten. Er kwamen twee gidsen/begeleiders mee die ons naar onze bestemming zouden brengen.

Om 16u vertrokken we allemaal met onze kajaks. De heentocht bestond uit twee delen. Het eerste deel was naar een eilandje. Over dit stukje hebben we ongeveer een halfuur gevaren. Toen we aan het eilandje aankwamen besloten de begeleiders om een spel te spelen. De hele groep werd opgesplitst in 5 kleinere groepen van elk 7 personen. Elke groep kreeg een kajak waarop 2 mensen moesten peddelen en een redder zat. De 4 andere mensen moesten in de zee naar een boei zwemmen om daar gered te worden. Je kon iedereen ineens op de kajak nemen maar dan was er de kans dat de kajak zou zinken of je kon het één per één doen maar de kans hebben om als laatste te eindigen. Verschillende tactieken werden toegepast en verschillende kajaks sloegen om. Ook waren er verschillende drenkelingen die andere boten probeerden om te laten slaan. Het was grappig om dit te spelen.

Na dit spel begonnen we verder te varen richting de camping waar we zouden overnachten. De begeleiders vertelden dat het stuk nu zes keer langer was dan het eerste stuk. Terwijl de zon langzaam onderging, vaarden we verder. Soms moest er al eens van kajak verwisseld worden omdat er een paar achter bleven. Rond half 8 in de avond zijn waren we eindelijk toegekomen aan de camping. Daar moesten we de kajaks opstapelen en pakten we onze reddingsvesten en roeispanen mee naar de slaapplek. In de avond kregen we een barbecue en had iedereen de kans om zich op te frissen in een douche. De barbecue bestond uit brood, braadworsten, paprika, tomaat, komkommer en Čevapcici (een typisch Kroatisch gerecht). Iedereen had reuzehonger dus het eten was meer als welkom. Na het avondeten zijn de Sjo’s iets gaan drinken en de Knims hebben wat uitgerust van het zware roeiwerk.

Iedereen ging uiteindelijk slapen onder de blote sterrenhemel. Verschillende vallende sterren en satelieten waren af en toe aan het firmament te zien. Dit maakte het een zalige ervaring.

De volgende ochtend waren we om half tien weer richting de zee aan het wandelen om onze tweedaagse verder te zetten. We begonnen de tocht met alweer een spel. De hele groep werd opgesplitst in twee groepen van een keer acht duo’s en de andere keer 9 duo’s. We moesten zo snel mogelijk een punt bereiken waar boten kunnen aanmeren. Dit was een soort van boei die verder in de zee lag. De bedoeling was wel dat je tot aan een boei roeide die dichterbij lag en vanaf daar moest je allebei rechtstaand in de kajak verder roeien. De kans om om te kantelen was dus veel groter. Een aantal duo’s hebben dit dan ook gedaan, met af en toe een beetje hulp van een van de begeleiders die kwam duwen J.

Na het spel gingen we verder richting Premantura waar we vertrokken waren. Onderweg kwamen we een Romeinse site tegen. Het was de zelfde waar de oudsten al eens bij in de buurt waren geweest. Het was een overblijfsel van een oude villa waar een Romeinse officier met zijn familie in de zomer op vakantie kwam. Na de geschiedenis les was het tijd om een race te houden. Over een bepaalde afstand moesten we zo snel mogelijk naar een van de begeleiders roeien. Deze inspanning zorgde er wel voor dat iedereen vrij uitgeput was. De winnaars van de race waren Bieke Boven en Hanne Vandommele. Vanaf het stuk waar de race eindigde was het niet ver meer tot aan Premantura. De laatste kilometers waren vrij vermoeiend aangezien de meesten zich volledig hadden ingezet tijdens de race. Eenmaal aangekomen hebben we opnieuw geholpen om de kajaks op het droge te brengen. Vanaf dan moesten we nog een tijd wachten tot de bus zou komen om ons naar Pula te brengen. We vulden de uren met een beetje zonnen, zwemmen en rivierkreeftjes te vangen.

In Pula ging iedereen een beetje zijn eigen weg. De leden mochten ook eens alleen het stadje intrekken en wat winkeltjes bezoeken. Op een afgesproken uur en plaats zouden we terug samenkomen om op restaurant te gaan. Iedereen at verschillende gerechten en smulden de buikjes helemaal vol. Ook na het eten konden de leden nog even het stadje in trekken. Om 21u zouden we terug samenkomen om richting de bus te gaan. We zouden nog de kans gehad hebben om Status Quo eventjes te horen maar een van de frontmannen had een hartaanval gekregen blijkbaar, waardoor het concert gecancelled was.

Na een rit van een half uur/ 3 kwartier kwamen we terug aan bij ons huisje en konden we terug in ons eigen bedje slapen.

Reacties van de leden:

Shelby: Wat vond jij van de avond: mijn partner kan dat?

Het was wel een leuke avond. Bieke was mijn partner en we hebben het er wel redelijk goed vanaf gebracht. Van opdrachten moest Bieke mij zolang als ze kon mogelijk optillen en moesten we om het langst een lepel op onze neus houden. Terwijl Shelby dit aan het vertellen was kwam Heleen Schotsmans er heel de tijd tussen omdat ze wou vertellen aan het thuisfront dat ze, wanneer ze terug is, een lange massage nodig heeft… Voor Heleen is vakantie blijkbaar heeeeeel vermoeiend.

Jef Vanschoubroek: Hoe was het kajakken? Niet te stijf in de armen?

Het was super tof maar soms wel vermoeiend. Op het einde slapen onder de blote sterren hemel was wel eens de moeite om te doen. De terugrit naar Premantura was een beetje aan de lange kant. De race die werd gehouden heb ik niet mee gedaan omdat ik geen goesting meer had ;-). Zoals ik al zei was het een vrij vermoeiende rit.

Robin Mommen: Wat vind je van Kroatië?

Het is een warm land en er zijn veel mooie kanten aan. Veel mooie meisjes en lekkere ijsjes ;-). Verder is het nog een vrij goedkoop land. Het eten, de ijsjes en de drank zijn veel goedkoper dan in België.

Het was een fantastische tweedaagse en eens iets helemaal anders dan twee dagen stappen.

Vele zonnige groetjes van iedereen uit het warme Kroatië!